Bijzonderheden
deze dag

1. Klagen over de A9

Is natuurlijk grappig bedoeld. Reden dat ik naar dit prachtige land kom is een week zo min mogelijk mensen tegen te komen. Mijn telefoon uit en 0 prikkels gedurende de hele periode. Dit moet geen medisch blog worden maar ik heb, zacht uitgedrukt, extra redenen hiervoor te kiezen.

Een periode om niet alleen te genieten van het wandelen, de omgeving en de rust maar vooral ook, letterlijk, de batterij op te laden

2. Genieten

Natuurlijk is bovenstaande relatief en voeren de positieve zaken de boventoon.

Je kunt letterlijk niet bij de Munro’s in dit gebied komen zonder deze A9.
Als je met de auto bent heb je natuurlijk minder last dan  wandelend naast deze drukke weg. Als je op de kaart kijkt is, gelukkig, het grootste gedeelte groen!

Verder is het zo goed als altijd een keuze welke zaken je aandacht geeft, ook op een dag als deze. In dit geval, zie foto, ligt er dus wel degelijk een prachtig fiets- en wandelpad langs, een groot deel!, van de A9 (zie foto).

3. Avond langs de A9 (in het donker dus)

Assumption is het mother op all fuckups! en ook in dit geval heb ik de route aan het eind niet goed gecontroleerd. ‘Ik ging er vanuit’ (fout!) dat ik vanaf die plek op de A9 door het dorp zou lopen en dan, net als dag 1, op het fiets- / wandelpad uit zou komen. Niet dus! Letterlijk langs de A9, in het donker met alle koplampen dus minder fijn maar uiteindelijk wel ‘eigen schuld, dikke Buld!’

Als je deze route overneemt dus goed kijken waar je, na de laatste Munro, de A9 oversteekt en Dahlwinnie weer inwandelt.
Het kan namelijk wel, natuurlijk.

Dan loop je niet zoals ik als een hiking gekkie 2 uur tegen de koplampen in te kijken.
Op een gegeven moment, terwijl ik als een hertje verblind werd door een grote vrachtwagen, met mijn hoofd tegen een verkeersbord gelopen.